اادر خدمت اصلاح الگوی مصرف

 
 

سایت اطلاع رسانی اسفندیار عباسی

  دریافت قلم فارسی (فونت) مناسب  

صفحه اصلی    معرفی سایت    تازه های سایت    همکاری با سایت   درباره اسفندیار عباسی    تماس با ما

مقاله ها و پیوندها:    بخش اول - آلودگی اطلاعاتی    بخش دوم - توسعه محلی 

خدمات پشتیبانی پژوهش            خدمات پشتیبانی نشر             خدمات پشتیبانی توسعه محلی

 برای پژوهشگران          برای اولیا و مربیان           برای برنامه ریزی و سیاستگذاری       

    ا مقاله ها و پیوندها - توسعه محلی و اصلاح الگوی مصرف ا

 

مقدمه

نمونه های موفق توسعه محلی

فناوری های مناسب

اااااااااا- آب

اااااااااااااااااااااا مسئله فاضلاب

اااااااااااااااااااااا تالاب مصنوعی

اااااااااااااااااااااا مستراح خشک

اااااااااااااااااااااا استحصال آب باران

اااااااااا- غذا

اااااااااا- انرژی

اااااااااا- ضایعات

اااااااااا- حمل و نقل

اااااااااا- ساخت و ساز

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فناوری های مناسب برای تامین و مصرف بهینه آب

مستراح خشک

مقدمه

علم تبدیل ضایعات در طبیعت، ویژه مدفوع انسانی

انواع مستراح خشک تسنسیت

الف) مستراح خشک سنتی

ب) مستراح خشک کمپوست ساز

ج) پکیج های آپارتمانی

د) مستراح خشک برای تولید انرژی

منابع

مستراح خشک سنتي

با انتشار منابع مرتبط با مطالعات علمی پیرامون تبدیل ضایعات در طبیعت معلوم شده است که بسیاری از روش های  هوشمندانه سنتی در طراحی و ساخت مستراح که تا چندی پیش به اتهام «غیر بهداشتی» بودن کنار گذاشته شده بود در واقع روش های سنجیده و زمان آزموده مناسبی برای دفع فضولات انسانی با حداقل آب بوده است. مضافا اینکه در این روش ها نيز طراحان كهن آنها از ارزش تبدیل مدفوع به کود غافل نمانده بودند. یک نمونه از این روش ها مستراح های قدیمی شهرتهران است که در گزارش های تخصصیِ امروز به آنها مستراح های «وی آی پی» می گویند. گفتنی است که این نوع مستراحِ خشك از نمونه های برتر مورد تایید سازمان بهداشت جهانی است. تبتسنت سنت نست ینست ینتسنیتسنیت سنیتنستی نست ینست ینست ینس تینست ینس تین ستینت سین سنی

برای آن دسته از بازدیدکنندگان سایت که بیش از 50 سال سن دارند توصیف مستراح هایی که در گذشته در تهران و چه بسا در دیگر شهرهای بزرگ ایران وجود داشته است نامانوس نیست. این مستراح ها دارای یک نشیمن گود از جنس موزاییک بود که عموما در چند متریِ چاه مستراح نصب می شد. این چاه را معمولا با مقطعی دایروی به قطر یک متر یا کمی بیشتر و در عمق های مختلف حفر می کردند اما معمولا عمق آن را طوري تعيين مي كردند كه حداقل چندین سال طول مي كشيد تا پر شود. غالبا 10 تا 20 سال مدت زمان مطلوبی برای پر شدن چاه محسوب می شد. لوله ای سفالی متشکل از استوانه های 25 تا 30 سانتي متری به نام تنبوشه نشیمن و چاه مستراح را به هم وصل می کرد. این مستراح فاقد فلاش بود. فلاش از جلوه های مستراح هایِ ترِ فرنگی است که مقادیر زیادی آب را برای سیال نگه داشتن مدفوع در لوله فاضلاب در درون و بیرون منزل رها می کند. در مستراح های خشک سنتی، برای راندن مدفوع به چاه، با آفتابه آب می ریختند. و نشيمن هاي قديمي داراي شيب كافي بود و نيازي به فلاش براي عملكرد بهداشتي آن نبود. فلاش های دیواری همزمان با متداول شدن نشیمن های سرامیکیِ کم عمق به مجموعه ادوات مستراح های سنتی اضافه گردید که  مسلما بر مصرف آب در مستراح و حجم آبی که روانه چاه می شد افزود. اين تلفيقِ نابجايِ فناوري هايِ مستراح خشك و تر به ريزشِ بيش از حدّ آب به چاه ها منجر شد و در بسیاری از نقاط اسباب نشتِ آب آلوده از چاه مستراح به منابع آب هاي زير زميني را فراهم ساخت. تبتشن سنتی نستی نست ینست ینتس ینت سنیت نسیت نست ینست ینست ین تسینت سنی تسنتی

در زمان استفاده گسترده از مستراح هاي خشك، وقتی که چاه پر می شد، معمولا صاحبخانه اقدام به حفر چاه دوم می کرد و پس از اتصال چاه جدید به نشیمن مستراح، چاه اول را مي بست،‌ يا به اصطلاح محلي «كيپ» می كرد. معمولا در خالی کردنِ چاه اول عجله نمی شد. اما با پر شدنِ چاه دوم، (يعني پس از گذشت  10 الي 15 سال، صاحبخانه اقدام به تخلیه چاه اول و آماده سازی آن برای اتصال دوبارۀ نشیمنِ مستراح به آن می کرد. به نقل از گزارشاتِ علمی امروز، مدفوعی که بیش از دو سال در چاهِ دست نخورده (يعني چاهي كه مواد جديد با آن اضافه نشده باشد) بماند فاقد هر گونه پاتوژن فعال است و مسلما همین قاعده در مورد کمپوستِ مدفوعِ 10 یا 15 ساله نیز صدق می کند. با این وصف معمولا افرادی که کار تخلیه چاه را بر عهده داشتند، آنچه از چاه قديمي بيرون مي آوردند را تا مدتی در محوطه اي مي گستراندند،‌ روي آن خاك مي ريختند و مدتی در معرض نور و حرارت آفتاب رها مي كردند تا هر آنچه از ناخالصی های خطرآفرین که احتمالا در کمپوست باقی مانده بود نیز از میان می رفت. تبتسن سنتی نتس ینتس ینتسنیت سنیت نستی نست ینست ینست ینست ینست ینت سنیت نسیت س ینستی

می توان گفت که علاوه بر فلاش ديواري دو چیز دیگر، بعدها به این مستراح های خشک اضافه شد كه در واقع عملكرد آنها را بهبود بخشيد: یکی نصب زانویی و ديگري نصب لوله هواكش چاه. نصب زانويي براي جلوگيري از اشاعه ناقل ها در محيط نصب شد و چون با نصب زانويي جريان آزاد هوا به درون چاه مسدود شد،‌ لازم شد كه حتما مجرايي جداگانه براي تخليه بخارات چاه و نيز رسيدن اكس‍يژن به انبوه ضايعاتِ انباشته در چاه فراهم شود. در مستراح هاي خشك سنتي امروز،‌ اين هواکش لوله ای است که از چاه به بالای بام امتداد می یابد. برای مسدود کردن راهِ آمد و شد حشرات از انتهای بیرونی آن، این لوله را به توریِ سیمی مجهز می کنند. براي جریان یافتن هوا در اين سيستمِ كاملا غير مكانيزه، نيازي به پنكه و صرف انر‍ژي نيست.  تسنتس ینتس ینتسینتسنیت سنیت نستی نسیت نستی نست ینست ینتس نیت نستی نس تینست ینت سنیت سنی 

مقدار آبی که در این نوع مستراح های خشکِ بدون فلاش ریخته می شود نسبتا کم است و لذا عموما مسئله ای برای سفره های زیر زمینی آب به وجود نمی آورد. اما در مناطقی که سفره های زیرزمینی آب به سطح نزدیکتر اند، استفاده از این نوع مستراح جایز نیست. برای این مناطق باید از حفر چاه پرهیز کرد و اقدام به احداث نوعی دیگر از مستراح خشک به نام «مستراح خشک کمپوست ساز» کرد.   بتسنتسنتی نستینتس نیت سنیت نسیت نست ینست نی نسی یت نس یتنست ینست نیت سنیت سنیا

 
 
 
آرم و طراحی سایت، حمیرا شریفی 2008 ©آ